زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

میرعبدالوهاب معموری اصفهانی





میرعبدالوهاب معموری اصفهانی، از شعرای قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



میر عبدالوهاب معموری متخلّص به «عنایت»، از شعرای اوایل قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. وی از سادات معموری اصفهان است. در هند ساکن بوده و داخل امراء دربار جهانگیر پادشاه به خدمت مشغول بوده است. مدتی هم در دکن در دیوان شاهزاده سلطان پرویز خدمت می‌کرد. در اغلب علوم خصوصا سیاق و حساب مهارت و در شعر طبعی روان داشت و اشعار بسیار گفته بود. دیوان غزلیاتش پنج هزار بیت است. دفتری در قصیده دارد و یک مثنوی در بحر فرهاد و شیرین سروده است. این شعر از اوست:

"درین چمن منم از بلبلان زار ••• یکی ولی به زاری من نیست از هزار یکی"
"هزار عاشق جانباز سربلندی یافت ••• در آن میانه سزاوار شد به دار یکی".
[۱] اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۳-۲۵۶۷.
[۲] بیگی حبیب‌آبادی، پرویز، تاملی در تذکره روز روشن، ص۵۷۴.


۲ - پانویس


 
۱. اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج۴، ص۲۵۶۳-۲۵۶۷.
۲. بیگی حبیب‌آبادی، پرویز، تاملی در تذکره روز روشن، ص۵۷۴.


۳ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۱۴.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.